ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (10/11/2009)
Μετά την επιστροφή της κυβέρνησης στο δόγμα δε συζητάμε με απεργούς, ήρθε η απόφαση των Δικαστηρίων Πειραιά ότι απαγορεύεται να έχουμε απεργούς.
Η κυβέρνηση έχει αναγορεύσει σε βασικό συνομιλητή της τους εκπροσώπους της COSCO και δεν παραλείπει με την πρώτη ευκαιρία, να τους διαβεβαιώνει ότι θα εφαρμόσει τη σύμβαση στον βασικό της πυρήνα.
Αντίθετα για τους εργαζόμενους κλιμακώνει την επίθεση εναντίον τους ενοχοποιώντας από την μια τον αγώνα τους, κρατώντας απ’ την άλλη κλειστά τα αυτιά της στη μοναδική και ρεαλιστική διέξοδο που προτείνουν οι εργαζόμενοι για την έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου με το πάγωμα για 2 μήνες της εγκατάστασης της COSCO στο Λιμάνι.
Ακόμα είναι απορίας άξιο πώς μπορούν να εμφανίζονται ως υπερασπιστές του Δημοσίου συμφέροντος εκείνοι εκ των επικεφαλής των επαγγελματικών οργανώσεων, όταν οι ίδιοι από τη θέση μέλους του Δ.Σ του ΟΛΠ συνηγόρησε και ψήφισαν αυτή την αποικιοκρατική σύμβαση, που όχι μόνο επιβλαβής είναι αλλά και καταστροφική για το Δημόσιο συμφέρον.
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην απεργία και να στηρίξει τον αγώνα εργαζομένων στο Λιμάνι. Η εξέλιξη αυτού του αγώνα αφορά όλους τους εργαζόμενους, όλο το συνδικαλιστικό κίνημα.
Μετά την επιστροφή της κυβέρνησης στο δόγμα δε συζητάμε με απεργούς, ήρθε η απόφαση των Δικαστηρίων Πειραιά ότι απαγορεύεται να έχουμε απεργούς.
Η κυβέρνηση έχει αναγορεύσει σε βασικό συνομιλητή της τους εκπροσώπους της COSCO και δεν παραλείπει με την πρώτη ευκαιρία, να τους διαβεβαιώνει ότι θα εφαρμόσει τη σύμβαση στον βασικό της πυρήνα.
Αντίθετα για τους εργαζόμενους κλιμακώνει την επίθεση εναντίον τους ενοχοποιώντας από την μια τον αγώνα τους, κρατώντας απ’ την άλλη κλειστά τα αυτιά της στη μοναδική και ρεαλιστική διέξοδο που προτείνουν οι εργαζόμενοι για την έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου με το πάγωμα για 2 μήνες της εγκατάστασης της COSCO στο Λιμάνι.
Ακόμα είναι απορίας άξιο πώς μπορούν να εμφανίζονται ως υπερασπιστές του Δημοσίου συμφέροντος εκείνοι εκ των επικεφαλής των επαγγελματικών οργανώσεων, όταν οι ίδιοι από τη θέση μέλους του Δ.Σ του ΟΛΠ συνηγόρησε και ψήφισαν αυτή την αποικιοκρατική σύμβαση, που όχι μόνο επιβλαβής είναι αλλά και καταστροφική για το Δημόσιο συμφέρον.
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην απεργία και να στηρίξει τον αγώνα εργαζομένων στο Λιμάνι. Η εξέλιξη αυτού του αγώνα αφορά όλους τους εργαζόμενους, όλο το συνδικαλιστικό κίνημα.
Κάθε άλλη στάση σιωπής και ανοχής ρίχνει νερό στο μύλο της κυβερνητικής αδιαλλαξίας και της ποινικοποίησης του δικαιώματος στην απεργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου