Κλίμα περικοπών σε πόρους και δικαιώματα διαμορφώνει η κυβέρνηση ανοίγοντας και επισήμως το Ασφαλιστικό μετά την διαρροή κειμένου της Κομισιόν, που περιλαμβάνει μέτρα - σοκ για τις συντάξεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
«Υπήρξαν σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης των Ασφαλιστικών Ταμείων από τον προϋπολογισμό του 2009», τόνισε ο Γ. Παπακωνταντίνου, ενώ ο Αν. Λοβέρδος πρόσθεσε ότι «παραλάβαμε ένα Ασφαλιστικό Σύστημα με τεράστια προβλήματα και με τεράστιες ανάγκες χρηματοδότησης, πέραν από τη νομοθετημένη. Ήδη μέσα στο 2009, καταγράφονται επιπρόσθετες ανάγκες κρατικής χρηματοδότησης, που ξεπερνούν τα 2,5 δισ. ευρώ. Συνεπώς, πρέπει να υπάρξει πολιτική αντιμετώπισης του Ασφαλιστικού ζητήματος συνολικά. Ταυτιζόμαστε με τον κ. Παπακωνσταντίνου σε ό,τι αφορά το μέγεθος του προβλήματος και την ανάγκη αντιμετώπισής του. Θα ζητήσουμε τη γνώμη των κοινωνικών εταίρων».
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το έλλειμμα των Ασφαλιστικών Ταμείων είναι τεράστιο, καθώς επίσης και ότι επικρατεί καθεστώς ασφαλιστικών ανισοτήτων.
«Υπήρξαν σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης των Ασφαλιστικών Ταμείων από τον προϋπολογισμό του 2009», τόνισε ο Γ. Παπακωνταντίνου, ενώ ο Αν. Λοβέρδος πρόσθεσε ότι «παραλάβαμε ένα Ασφαλιστικό Σύστημα με τεράστια προβλήματα και με τεράστιες ανάγκες χρηματοδότησης, πέραν από τη νομοθετημένη. Ήδη μέσα στο 2009, καταγράφονται επιπρόσθετες ανάγκες κρατικής χρηματοδότησης, που ξεπερνούν τα 2,5 δισ. ευρώ. Συνεπώς, πρέπει να υπάρξει πολιτική αντιμετώπισης του Ασφαλιστικού ζητήματος συνολικά. Ταυτιζόμαστε με τον κ. Παπακωνσταντίνου σε ό,τι αφορά το μέγεθος του προβλήματος και την ανάγκη αντιμετώπισής του. Θα ζητήσουμε τη γνώμη των κοινωνικών εταίρων».
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το έλλειμμα των Ασφαλιστικών Ταμείων είναι τεράστιο, καθώς επίσης και ότι επικρατεί καθεστώς ασφαλιστικών ανισοτήτων.
Όσα προτείνονται όμως δεν υπακούουν στην ανάγκη να εξαλειφθούν οι αδικίες.
Εν ονόματι της κατάργησης προνομίων επιχειρείται η αποθεμελίωση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Εν ονόματι των δημοσίων ελλειμμάτων επιχειρείται η κατ’ ουσίαν εγκατάλειψη του Ασφαλιστικού από το κράτος.
Κανείς δεν παραγνωρίζει τις επιπτώσεις που έχει το δημογραφικό πρόβλημα επί του Ασφαλιστικού. Οι ακολουθούμενες όμως νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιδεινώνουν την κατάσταση. Αυξάνουν την ανεργία και την επισφαλή εργασία, με αποτέλεσμα στην ήδη εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή να προστίθεται διαρροή εσόδων ύψους 15 δισ. ευρώ ετησίως στη χώρα μας.
Από τις δηλώσεις των δύο Υπουργών γίνεται φανερό ότι η επίκληση της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας διαμορφώνει κλίμα σοβαρότατων περικοπών και σε συνδυασμό με την απουσία αποθεματικού και με δεδομένη την αδυναμία περιστολής της εισφοροδιαφυγής, θα εγκλωβίσει τη συζήτηση στα όρια ηλικίας και το ύψος των συντάξεων, αρχής γενομένης από τις γυναίκες εργαζόμενες στο Δημόσιο, όπου υπάρχει και η καταδικαστική απόφαση του Ευρωδικαστηρίου. Η λογική αυτή, εκπορεύεται εν μέρει από δηλώσεις αλλά και από τα «κλειστά χαρτιά» που κρατάει η κυβέρνηση στα επίμαχα ζητήματα,
Η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική θα βαθύνει την ασφαλιστική κρίση. Από τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει κρυφά η κυβέρνηση έναντι των Βρυξελλών προκύπτει ότι μεθοδεύεται Σύστημα τριών «πυλώνων», που μετατρέπει την Ασφάλιση από δικαίωμα για όλους σε δυνατότητα για όσους έχουν σταθερή εργασία και μάλιστα για τους πιο εύπορους. Δεν θεωρείται αυτονόητη η αρχή της αλληλεγγύης των γενεών και η ασφαλιστική αλληλεγγύη των πολιτών, αφού αμφισβητείται στην πράξη η κοινωνική αναδιανομή, που είναι το θεμέλιο του Ασφαλιστικού.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία οφείλονται στις πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί απ’ όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, από την προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και από την εισφοροδιαφυγή «νόμιμη» και παράνομη.
Κανείς δεν παραγνωρίζει τις επιπτώσεις που έχει το δημογραφικό πρόβλημα επί του Ασφαλιστικού. Οι ακολουθούμενες όμως νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιδεινώνουν την κατάσταση. Αυξάνουν την ανεργία και την επισφαλή εργασία, με αποτέλεσμα στην ήδη εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή να προστίθεται διαρροή εσόδων ύψους 15 δισ. ευρώ ετησίως στη χώρα μας.
Από τις δηλώσεις των δύο Υπουργών γίνεται φανερό ότι η επίκληση της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας διαμορφώνει κλίμα σοβαρότατων περικοπών και σε συνδυασμό με την απουσία αποθεματικού και με δεδομένη την αδυναμία περιστολής της εισφοροδιαφυγής, θα εγκλωβίσει τη συζήτηση στα όρια ηλικίας και το ύψος των συντάξεων, αρχής γενομένης από τις γυναίκες εργαζόμενες στο Δημόσιο, όπου υπάρχει και η καταδικαστική απόφαση του Ευρωδικαστηρίου. Η λογική αυτή, εκπορεύεται εν μέρει από δηλώσεις αλλά και από τα «κλειστά χαρτιά» που κρατάει η κυβέρνηση στα επίμαχα ζητήματα,
Η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική θα βαθύνει την ασφαλιστική κρίση. Από τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει κρυφά η κυβέρνηση έναντι των Βρυξελλών προκύπτει ότι μεθοδεύεται Σύστημα τριών «πυλώνων», που μετατρέπει την Ασφάλιση από δικαίωμα για όλους σε δυνατότητα για όσους έχουν σταθερή εργασία και μάλιστα για τους πιο εύπορους. Δεν θεωρείται αυτονόητη η αρχή της αλληλεγγύης των γενεών και η ασφαλιστική αλληλεγγύη των πολιτών, αφού αμφισβητείται στην πράξη η κοινωνική αναδιανομή, που είναι το θεμέλιο του Ασφαλιστικού.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία οφείλονται στις πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί απ’ όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, από την προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και από την εισφοροδιαφυγή «νόμιμη» και παράνομη.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση και όχι να ακολουθήσει την γνωστή πολιτική ρίχνοντας τα βάρη στους ασφαλισμένους.
Το Ασφαλιστικό δεν συνιστά ελληνική ιδιομορφία. Είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Γι' αυτό προκαλούνται μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις οσάκις κυβερνήσεις και Κομισιόν παρεμβαίνουν επιθετικά. Η κυβέρνηση ουσιαστικά παραιτείται από την αναγνωρισμένη ευρωπαϊκή αρχή ότι το ασφαλιστικό αντιμετωπίζεται από κάθε χώρα-μέλος ξεχωριστά. Τουλάχιστον, ας θυμηθούν τι έπαθε ο Σημίτης με την απόπειρα Γιαννίτση. Στην αρχή της δεύτερης τετραετίας δέχτηκε πλήγμα που τον οδήγησε στην εκλογική ήττα. Το Ασφαλιστικό συμπυκνώνει κόπους και προσδοκίες μιας ολόκληρης ζωής. Τα παιχνίδια γύρω από αυτό πληρώνονται.
Η «κόκκινη γραμμή» των Συνδικάτων. Κατηγορηματικά αντίθετο στο ενδεχόμενο αύξησης των ορίων ηλικίας και στη μείωση των συντάξεων είναι το συνδικαλιστικό κίνημα με πρωταρχικό ζήτημα την εξεύρεση νέων πόρων για τη χρηματοδότηση του Συστήματος.
«Με την αύξηση κατά δύο χρόνια του γενικού ορίου συνταξιοδότησης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα -δηλαδή να πάει από τα 65 στα 67 χρόνια - η βιωσιμότητα του Συστήματος αυξάνεται μόνο κατά εξήμισι (6,5) μήνες» σημειώνει χαρακτηριστικά ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, Γιώργος Ρωμανιάς.
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ ζητούν την άμεση λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και των ανεξέλεγκτων δαπανών, προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα των ταμείων. Το Ασφαλιστικό πρέπει να είναι πάντα ανοιχτό στην κατεύθυνση εξεύρεσης νέων πόρων, που θα στηρίζουν τη βιωσιμότητά του και την κοινωνική του αποτελεσματικότητα.
Σ.Ν.Α
Το Ασφαλιστικό δεν συνιστά ελληνική ιδιομορφία. Είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Γι' αυτό προκαλούνται μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις οσάκις κυβερνήσεις και Κομισιόν παρεμβαίνουν επιθετικά. Η κυβέρνηση ουσιαστικά παραιτείται από την αναγνωρισμένη ευρωπαϊκή αρχή ότι το ασφαλιστικό αντιμετωπίζεται από κάθε χώρα-μέλος ξεχωριστά. Τουλάχιστον, ας θυμηθούν τι έπαθε ο Σημίτης με την απόπειρα Γιαννίτση. Στην αρχή της δεύτερης τετραετίας δέχτηκε πλήγμα που τον οδήγησε στην εκλογική ήττα. Το Ασφαλιστικό συμπυκνώνει κόπους και προσδοκίες μιας ολόκληρης ζωής. Τα παιχνίδια γύρω από αυτό πληρώνονται.
Η «κόκκινη γραμμή» των Συνδικάτων. Κατηγορηματικά αντίθετο στο ενδεχόμενο αύξησης των ορίων ηλικίας και στη μείωση των συντάξεων είναι το συνδικαλιστικό κίνημα με πρωταρχικό ζήτημα την εξεύρεση νέων πόρων για τη χρηματοδότηση του Συστήματος.
«Με την αύξηση κατά δύο χρόνια του γενικού ορίου συνταξιοδότησης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα -δηλαδή να πάει από τα 65 στα 67 χρόνια - η βιωσιμότητα του Συστήματος αυξάνεται μόνο κατά εξήμισι (6,5) μήνες» σημειώνει χαρακτηριστικά ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, Γιώργος Ρωμανιάς.
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ ζητούν την άμεση λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και των ανεξέλεγκτων δαπανών, προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα των ταμείων. Το Ασφαλιστικό πρέπει να είναι πάντα ανοιχτό στην κατεύθυνση εξεύρεσης νέων πόρων, που θα στηρίζουν τη βιωσιμότητά του και την κοινωνική του αποτελεσματικότητα.
Σ.Ν.Α
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου