Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

(8 - 12 - 2009)

Σχετικά με τις προτάσεις του Υπουργού Εργασίας για το ασφαλιστικό, ο Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και της επιτροπής Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Η κυβέρνηση με τις δομικές αλλαγές που προωθεί υπονομεύει το δημόσιο χαρακτήρα της ασφάλισης προς όφελος της ιδιωτικής και αφαιρεί δικαιώματα από τους ασφαλισμένους.
Ο Υπουργός Εργασίας με τις κατευθυντήριες γραμμές για την επίλυση του ασφαλιστικού που παρουσίασε σήμερα επιμένει στην προώθηση των λεγόμενων δομικών αλλαγών, οι οποίες οδηγούν στην αλλαγή του δημόσιου αναδιανεμητικού και αλληλέγγυου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης προς όφελος της ιδιωτικής.
Στόχος αυτών των δομικών αλλαγών είναι να δίνεται σε όλους μια βασική σύνταξη και από εκεί και πέρα οι ασφαλισμένοι να συμπληρώνουν τη σύνταξή τους με ανταποδοτική σχέση εισφορών - παροχών, δηλαδή αφενός με επαγγελματική σύνταξη για την οποία θα δοθούν και φορολογικά κίνητρα αντί της επικουρικής που δίνεται σήμερα, και αφετέρου με καθαρά ιδιωτική ασφάλιση. Η επαγγελματική ασφάλιση όμως είναι ιδιωτική και όχι δημόσια.
Ταυτόχρονα ο Υπουργός επιμένει στις περικοπές στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα
και στις αναπηρικές συντάξεις, ενώ δεν δεσμεύεται ότι δεν θα θιγούν ασφαλιστικά δικαιώματα με τις ενοποιήσεις που προωθεί.
Οι προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ότι θα καταργήσει τις αντιασφαλιστικές διατάξεις του νόμου Πετραλιά σε βάρος των εργαζομένων μητέρων και των επικουρικών συντάξεων έχουν εξαφανιστεί ως δια μαγείας, ενώ οι περικοπές της κρατικής επιχορήγησης των ασφαλιστικών ταμείων κατά 1,7 δις ευρώ παραμένουν ως έχουν στον προϋπολογισμό του 2010.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικές πρωτοβουλίες και τους αγώνες του θα σταθεί εμπόδιο στις κυβερνητικές επιδιώξεις για αλλαγή του αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης και για την αφαίρεση δικαιωμάτων από τους ασφαλισμένους.

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑ


Επίκαιρη Επερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ με θέμα: Η καταστροφή των εργασιακών σχέσεων και ο κόσμος της εργασιακής επισφάλειας στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα

Προς τους Υπουργούς: Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης - Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης


Η εργατική τάξη της χώρας μας, εδώ και 20 χρόνια, βρίσκεται αντιμέτωπη με τη σφοδρότερη επίθεση στα δικαιώματά της και κυρίως στο δικαίωμα για πλήρη, ουσιαστική και ποιοτική εργασία.
Οι εργασιακές σχέσεις βρίσκονται σήμερα κυριολεκτικά στο μάτι του κυκλώνα.
Επίμονη και συστηματική είναι η προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κρατών μελών της και των Διεθνών καπιταλιστικών Οργανισμών (κυρίως του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ), να προωθήσουν την «απορύθμιση» της αγοράς εργασίας και την πλήρη αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων.
Κομβικό σημείο στην πορεία αυτή, υπήρξε η περίφημη Λευκή Βίβλος του Ντελόρ για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση, που σηματοδότησε τη μεγαλύτερη επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής τάξης στη διάρκεια ενός ολόκληρου αιώνα.
Μέχρι και σήμερα, η Λευκή Βίβλος του κ. Ντελόρ (1-11-1993), αποτελεί το Α και το Ω της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών-μελών, σʼ ό,τι αφορά στην απασχόληση. Όλες οι Σύνοδοι Κορυφής, από το 1994 μέχρι σήμερα και με ιδιαίτερη έμφαση αυτή της Λισσαβόνας του έτους 2000 (στρατηγική της Λισσαβόνας), έχουν θέσει ως στόχους και έχουν προωθήσει σε μεγάλο βαθμό:
- τη μείωση του λεγόμενου μη μισθολογικού κόστους εργασίας, που αφορά τις εισφορές στην κοινωνική ασφάλιση και συνεπάγεται δραματικές συνέπειες για τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων.
- τη γενίκευση της μερικής απασχόλησης και των ελαστικών μορφών απασχόλησης.
- την προώθηση διάφορων άτυπων μορφών απασχόλησης, με εργαζόμενους χωρίς συλλογική έκφραση και με άγνωστα τα βασικά δικαιώματα της εξαρτημένης εργασίας (συλλογικές συμβάσεις, δώρα, άδειες, ασφάλιση, ωράριο κλπ).
- την προώθηση της γεωγραφικής και κλαδικής κινητικότητας του εργατικού δυναμικού.
Η ελαστική απασχόληση παίρνει μορφές, που τίθεται πλέον το ερώτημα πότε ένας εργαζόμενος μπορεί να θεωρείται απασχολούμενος. Τα όρια της μερικής απασχόλησης και των άτυπων μορφών, φτάνουν μέχρι και ελάχιστες ώρες την εβδομάδα, αλλά και μέχρι τη μορφή του stand-by ή της απασχόλησης σε κενά (ρεπό), ακόμη και σε απασχόληση χωρίς μισθό και άλλα δικαιώματα, αλλά μόνο με φιλοδώρημα (couriers, pitsa - boys κ.λ.π).
Η μερική και γενικότερα η ελαστική απασχόληση στον ιδιωτικό, αλλά και τον δημόσιο τομέα, οδηγεί σε νέους τύπους εργαζομένων, που τελικά είναι μερικά εργαζόμενοι, μερικά αμειβόμενοι, αλλά και μερικά ασφαλισμένοι, που ίσως δεν πάρουν ποτέ σύνταξη από το ασφαλιστικό σύστημα, όπως το γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.
Σʼ αυτά τα πλαίσια έχουμε αλλεπάλληλους νόμους των κυβερνήσεων και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που προωθούν αυτές τις πολιτικές, αν και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου εμφανίζονται ανικανοποίητοι και απαιτούν ακόμη περισσότερα μέτρα και μεγαλύτερες ταχύτητες στην εφαρμογή των «διαρθρωτικών» πολιτικών.
Συγκεκριμένα γίνεται λόγος για τους ακόλουθους νόμους:
Ν. 1892/90 (ΝΔ):
Διαμόρφωση για πρώτη φορά πλαισίου λειτουργίας της μερικής απασχόλησης και διευθέτησης του χρόνου εργασίας σε τρίμηνη βάση.
Ν. 2639/98 (ΠΑΣΟΚ): Επέκταση της μερική απασχόλησης σε επιχειρήσεις και οργανισμούς του δημοσίου τομέα, διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου σε εξαμηνιαία και ετήσια βάση, ενώ προωθείται η ίδρυση Ιδιωτικών Γραφείων Συμβούλων Εργασίας για την «εξεύρεση» θέσεων εργασίας σε ημεδαπούς ή αλλοδαπούς.
Ν. 2874/2000 (ΠΑΣΟΚ): Παροχή δυνατότητας περαιτέρω (μεγαλύτερης) διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
Ν. 2956/2001(ΠΑΣΟΚ): Δημιουργία εταιρειών που ενοικιάζουν εργαζομένους σε άλλες επιχειρήσεις, ενώ παρέχεται η δυνατότητα σε Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης να προσλαμβάνουν εργαζόμενους μόνο με συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Ν. 3385/2005 (ΝΔ): Επαναφορά σε ισχύ πεντάωρης ανά εβδομάδα υπερεργασίας, ενώ νομιμοποιείται η ακραία διευθυντική ευελιξία στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
Ν. 3429/2005 (ΝΔ Νόμος Αλογοσκούφη): Απορύθμιση εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ. Ελεύθερες απολύσεις και ανεξέλεγκτες προσλήψεις στις ΔΕΚΟ. Κατάργηση για τους νεοπροσλαμβανόμενους ρυθμίσεων εσωτερικών κανονισμών ή Συλλογικών Συμβάσεων για αποδοχές, άδειες, επιδόματα κλπ. Κρατική επέμβαση στο περιεχόμενο των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων. Αφαίρεση δικαιώματος προσφυγής στον ΟΜΕΔ, όταν ο εργοδότης αρνείται να διαπραγματευθεί.
Στην ίδια κατεύθυνση το ΔΝΤ και ο ΟΟΣΑ, συναγωνίζονται ποιος θα απαιτήσει πιο ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση.
Μόλις πρόσφατα, ο ΟΟΣΑ,
σε συνέχεια ανάλογων πρόσφατων υποδείξεων του ΔΝΤ, «συμβουλεύει» τη νέα ελληνική κυβέρνηση να «ξεζουμίσει» ακόμη περισσότερο τους «ξεζουμισμένους».
Στην έκθεσή του, που δόθηκε στη δημοσιότητα ταυτόχρονα με τον Προϋπολογισμό 2010, ο καλός Διεθνής Οργανισμός, σημειώνει ότι η προσήλωση στη δημοσιονομική εξυγίανση είναι στοιχειώδης προϋπόθεση εμπιστοσύνης της αγοράς. Όχι των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, αλλά της αγοράς.
Και μας δίνει τη γνωστή συνταγή: «περικοπές δαπανών, φορολογικό κυνηγητό, νέα μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού και στο σύστημα υγείας, ακόμη πιο ευέλικτη αγορά εργασίας». Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα, λέει, απαιτεί περισσότερες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό και ασφαλιστικό σύστημα. Η αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας και προϊόντων θα είναι σημαντική για την επίτευξη υψηλών ποσοστών ανάπτυξης. Το ίδιο πάντα και μονότονο ρεφρέν. Ανάπτυξη ονομάζεται η ενίσχυση των κερδών του κεφαλαίου, συμπιέζοντας και συνθλίβοντας τα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Μια επίμονη νεοφιλελεύθερη, αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική, που βρίσκει τις κυβερνήσεις (δεξιές ή σοσιαλδημοκρατικές) πρόθυμες να την εφαρμόσουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι η δραστική μείωση της ανεργίας και η πλήρης και σταθερή εργασία είναι συνυφασμένες με την προώθηση μιας αντι-νεοφιλελεύθερης πολιτικής με κέντρο της τα δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης, των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, της ίδιας της κοινωνίας.
Ο αγώνας για την πλήρη, σταθερή και ασφαλή εργασία για όλους και όλες, είναι η απάντηση της Αριστεράς στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο
της γενίκευσης της επισφαλούς απασχόλησης και της εργασιακής περιπλάνησης, που θίγει πρώτα από όλους τη νεολαία και τις γυναίκες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει και διεκδικεί:
-
Κατάργηση όλων των ελαστικών, μερικών και άτυπων μορφών εργασίας και αντικατάστασή τους από σχέσεις πλήρους απασχόλησης.
- Αντικατάσταση των συμβάσεων έργου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και προσωρινής απασχόλησης με συμβάσεις αορίστου χρόνου. Τακτοποίηση με συμβάσεις αορίστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα και με ενιαία σχέση μονίμου υπαλλήλου στο Δημόσιο όλων των σημερινών συμβασιούχων, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Κατάργηση έκτοτε του θεσμού του συμβασιούχου.
- Άμεση άρση του Προεδρικού Διατάγματος 164/2004 «Παυλόπουλου».
- Διαμόρφωση τριών ισότιμων στα δικαιώματα μορφών εργασίας:
- Μόνιμη - Ενιαία - Πλήρης σχέση εργασίας στο Δημόσιο - ΟΤΑ - ΝΠΔΔ.
- Σταθερή - τακτική - Ενιαία - Πλήρης εργασία με βάση τους Οργανισμούς - Κανονισμούς, που έχουν υπογραφεί με ΣΣΕ στις ΔΕΚΟ.
- Σταθερή - Τακτική - Ενιαία - Πλήρης εργασία με συμβάσεις αορίστου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα.
- Κατάργηση των αντεργατικών νομοθετικών ρυθμίσεων και οδηγιών, που αφορούν τη διευθέτηση του συνολικού χρόνου απασχόλησης, την ενοικίαση εργαζομένων, τα προγράμματα stage, συμβάσεις έργου, εφαρμογή οδηγίας Μπολγκενστάιν, flexicurity, κλπ. Αναγνώριση και κάλυψη αναδρομικά, με δαπάνες του Δημοσίου ή του ΟΑΕΔ, όλων των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των εργαζομένων αυτών των κατηγοριών.
- Κατάργηση όλων των αρνητικών διακρίσεων σε βάρος των νέων, που έχουν θεσπισθεί από το 1992 μέχρι σήμερα. Επέκταση της εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας σε νέες κατηγορίες, κυρίως νέων, που εργάζονται με άτυπες και ελαστικές μορφές απασχόλησης. Αντιμετώπιση της ευελιξίας ως μέσου απορύθμισης των εργασιακών σχέσεων.
- Κατάργηση των υπεργολαβιών στον δημόσιο τομέα και κάλυψη των διαρκών και μόνιμων αναγκών με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
- Μέτρα προστασίας του νόμιμου ωραρίου εργασίας, ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου και εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας, ιδιαίτερα Επιθεωρήσεις Εργασίας, ΙΚΑ, ΟΑΕΔ κλπ και θεσμοθέτηση της συμμετοχής εκπροσώπων των Συνδικάτων και των εργαζομένων στην Επιχείρηση στις ελεγκτικές διαδικασίες.
Με βάση όλα τα παραπάνω, ερωτώνται οι αρμόδιοι Υπουργοί:
1)
Είναι στις προτεραιότητες της κυβερνητικής πολιτικής η κατάργηση όλων των ελαστικών, μερικών και άτυπων μορφών εργασίας και η αντικατάστασή τους από σχέσεις αξιοπρεπούς και πλήρους απασχόλησης στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα της οικονομίας; Πότε θα μπει ένα τέλος στην επισφάλεια και θα εξασφαλιστεί πλήρης και ποιοτική εργασία για όλους;
2) Θα προχωρήσουν στην κατάργηση των νόμων 1892/90, 2639/98, 2874/00, 2956/01, 3385/05, 3429/05 και του άρθρου 56 του ν. 3691/08, που αφορούν στη διευθέτηση του συνολικού χρόνου εργασίας, την ενοικιαζόμενη εργασία, τον περιορισμό των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αρνητική διάκριση παλιών και νέων εργαζομένων, τη διαλείπουσα εργασία και την εργασία με δελτίο παροχής υπηρεσιών;
3) Θα προχωρήσουν στην εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας σε εργαζόμενους, που η απασχόλησή τους υποκρύπτει εξαρτημένη μισθωτή εργασία, όπως εργαζόμενοι με δελτία παροχής υπηρεσιών, τηλεργαζόμενοι, φασονίστες κλπ; Θα καταργηθούν κάποτε οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου στον ιδιωτικό τομέα, μετατρεπόμενες σε συμβάσεις αορίστου χρόνου;
4) Πότε και πώς θα διασφαλίσουν όλα τα εργασιακά, μισθολογικά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα όσων εργάζονται με ελαστικές μορφές απασχόλησης, μέχρι αυτές να καταργηθούν;
5) Γιατί δεν προχωρούν σε ουσιαστική αύξηση των επιθεωρητών εργασίας και δεν ενισχύουν τις αρμοδιότητές τους με τη δυνατότητα επιβολής εκτελεστέων ποινών στις επιχειρήσεις που παραβιάζουν την εργατική νομοθεσία και τα ωράρια εργασίας των εργαζομένων;
6) Γιατί δεν καταργούνται οι υπεργολαβίες στον δημόσιο τομέα (καθαρίστριες, φύλακες σχολείων κλπ) και δεν καλύπτονται οι ανάγκες με τη μονιμοποίηση του ήδη εργαζόμενου προσωπικού και νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού;
7) Θα προχωρήσετε στην κατάργηση του ΠΔ 164/04; Είναι στις προθέσεις σας να μπει οριστικό τέλος στην ομηρία των συμβασιούχων με τη μονιμοποίηση όσων καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες;
8) Θα καταργηθεί το φαινόμενο συνύπαρξης προσωπικού με σχέσεις δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου στον ίδιο εργασιακό χώρο; Θα καθιερωθεί η ενιαία μόνιμη σχέση εργασίας στο δημόσιο;
9) Είναι στις προθέσεις σας να τερματισθεί η πρόσληψη εκτάκτων και συμβασιούχων με πρόσχημα τις κατʼ ευφημισμό πρόσκαιρες και επείγουσες ανάγκες, καθώς και η χρήση ανασφάλιστης εργασίας μέσω προγραμμάτων stage;

Οι επερωτώντες βουλευτές

Παναγιώτης Λαφαζάνης - Φώτης Κουβέλης
Βασίλης Μουλόπουλος - Μιχάλης Κριτσωτάκης
Νίκος Τσούκαλης - Λίτσα Αμανατίδου - Πασχαλίδου
Ηρώ Διώτη - Θοδωρής Δρίτσας
Τάσος Κουράκης - Θανάσης Λεβέντης
Γρηγόρης Ψαριανός - Αλέξης Τσίπρας

"Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ" ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα στο διεθνές συνέδριο του Economist για την πράσινη επιχειρηματικότητα.
«Για να μπω στο θέμα, οφείλω να θέσω ένα αρχικό ερώτημα: Αν η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει επιφέρει ανατροπές στην απασχόληση; Θεωρούμε ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αυτό που συμβαίνει πραγματικά είναι ότι με την κρίση, επιδεινώνονται τάσεις που υπήρχαν ήδη στον τομέα της απασχόλησης από πιο παλιά.
Η απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων σε παγκόσμιο επίπεδο και η στρατηγική που παραχωρούσε κάθε κοινωνική πρόοδο στην καλή πρόθεση της ελεύθερης αγοράς, ήταν αυτό που ανέτρεψε πραγματικά τα δεδομένα στον τομέα της απασχόλησης.
Η κερδοφορία του κεφαλαίου βασίστηκε από τότε στη συμπίεση του κόστους εργασίας. Από τις αρχές της τελευταίας δεκαετίας του περασμένου αιώνα, ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια του εργατικού δυναμικού άρχισαν να εξωθούνται προς την ελαστική απασχόληση, τη μερική απασχόληση, την ανασφάλιστη εργασία ή και την ανεργία. Με αφορμή και πρόσχημα την παγκόσμια οικονομική κρίση, οι πιέσεις αυτές, γίνονται σήμερα ακόμα οξύτερες.
Θεωρούμε επομένως
ότι μια ουσιαστική απάντηση στο ζήτημα της απασχόλησης, δεν μπορεί να είναι απλώς ο προσανατολισμός της επιχειρηματικότητας προς κάποιον νέο παραγωγικό τομέα, είτε αυτός σχετίζεται με το περιβάλλον, είτε όχι. Πρώτο και βασικό ερώτημα είναι αν ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης θα έχει ως επίκεντρο την κερδοφορία του κεφαλαίου και τις αγορές, ή την εργασία και το κοινωνικό όφελος που παράγεται από αυτήν.
Χωρίς να διευκρινιστεί αυτή η παράμετρος, δεν μπορεί να υπάρξει απάντηση στο ζήτημα της απασχόλησης. Η προώθηση πράσινων επενδύσεων που θα βασιζόταν στη συμπίεση του κόστους εργασίας και τη δημιουργία θέσεων επισφαλούς απασχόλησης, δεν μπορεί να δώσει καμία απάντηση στις σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Στην καλύτερη περίπτωση θα βελτίωνε κάποιους οικονομικούς και χρηματιστηριακούς δείκτες, χωρίς αυτό να σημαίνει ιδιαίτερα πράγματα για την κοινωνία.
Ένα δεύτερο ερώτημα είναι αν αυτό που ονομάζουμε πράσινη ανάπτυξη απαντά στα προβλήματα της περιβαλλοντικής κρίσης.
Είναι γεγονός ότι η περιβαλλοντική κρίση είναι εδώ.
Και απασχολεί ολοένα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, ειδικά στον τομέα της διατροφής, της ενέργειας, της ποιότητα ζωής. Με την έννοια αυτή, η διοχέτευση πόρων σε τομείς που θα στοχεύουν στην περιβαλλοντική προστασία και την αναστροφή των παραμέτρων της οικολογικής κρίσης, είναι πια αναγκαία. Το ερώτημα όμως είναι, αν μιλώντας για πράσινη ανάπτυξη, οι πολίτες και οι αγορές καταλαβαίνουν το ίδιο πράγμα.
Ισχυρίζομαι πως όχι.
Ακόμα και αν η πράσινη ανάπτυξη, έτσι όπως ορίζεται θα μπορούσε να αποτελέσει διέξοδο για την κερδοφορία των επιχειρήσεων και την τόνωση των δεικτών της οικονομίας, σίγουρα δεν μπορεί να αποτελεί ολοκληρωμένη απάντηση στο περιβαλλοντικό ζήτημα.
Θα φέρω ένα παράδειγμα. Τα στοιχεία των τελευταίων μηνών δείχνουν ότι εξ αιτίας της οικονομικής κρίσης, οι πράσινες επενδύσεις μειώθηκαν κατά 40% παγκοσμίως. Είναι προφανές, ότι ο ρυθμός καταστροφής του περιβάλλοντος δεν ακολουθεί τις διακυμάνσεις των οικονομικών μεγεθών. Ούτε φυσικά μπορεί να τις περιμένει.
Επί πλέον, γεννάται το ερώτημα τι πραγματικά θεωρείται πράσινη ανάπτυξη. Η πυρηνική ενέργεια, είναι πράσινη ανάπτυξη ή όχι; Τα μεταλλαγμένα, είναι πράσινη ανάπτυξη ή όχι; Η καύση των απορριμμάτων, είναι πράσινη ανάπτυξη, ή όχι; Διότι σε αυτούς τους τομείς, εκδηλώνεται έντονο επιχειρηματικό ενδιαφέρον, και μάλιστα με πρόσχημα τα σοβαρά περιβαλλοντικά αδιέξοδα.
Χρειάζεται επίσης κατά την άποψή μας, ιδιαίτερη αυστηρότητα στον ορισμό της έννοιας ανάπτυξη. Γιατί όπως είπα και στην αρχή, ανάπτυξη δεν μπορεί πλέον να θεωρείται η παραγωγική δραστηριότητα που απλώς αποφέρει μερίσματα σε μετόχους ανωνύμων εταιρειών. Ανάπτυξη για μας είναι η διαδικασία που παράγει κοινωνικό όφελος, στοχεύει στις ανθρώπινες ανάγκες, διευρύνει τα δημόσια αγαθά και αναπαράγει τον παραγόμενο πλούτο. Και οι αγορές, έχουν αποδείξει ότι ούτε μπορούν, ούτε ενδιαφέρονται να αντιμετωπίσουν τέτοια ζητήματα, αν δεν αποκομίζουν τα αντίστοιχα κέρδη.
Ιδού λοιπόν οι αντιφάσεις που προκύπτουν: Για την κοινωνία, πράσινη ανάπτυξη είναι η αντικατάσταση του αυτοκινήτου με το ποδήλατο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Η απελευθέρωση οικοδομήσιμων χώρων και η μετατροπή τους σε πάρκα. Η στροφή από τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις, στον ήπιο τουρισμό χαμηλής έντασης. Τέτοιου είδους μετασχηματισμοί, για το περιβάλλον και την κοινωνία είναι σημαντικό όφελος. Αλλά για την αγορά, είναι έγκλημα. Ποια λοιπόν από τις δύο τάσεις ορίζεται ως πράσινη ανάπτυξη, δηλαδή ως διέξοδος στο ζήτημα της απασχόλησης αλλά ταυτόχρονα και της περιβαλλοντικής κρίσης.
Διαπιστώνεται ότι μια επιμονή στην ορθολογική ανάλυση των όρων και των ορισμών, μας φέρνει μπροστά σε ένα υπαρκτό πρόβλημα, που η αριστερά το έχει αναδείξει εδώ και καιρό. Το συμφέρον των αγορών δεν είναι αυτονόητα συνδεδεμένο με το κοινωνικό συμφέρον, πόσο μάλλον με το συμφέρον του πλανήτη. Για την αγορά, συμφέρον είναι δίπλα στους κοινούς λαμπτήρες των 90 λεπτών, να πωλούνται λαμπτήρες περιβαλλοντικά φιλικοί, που κοστίζουν 7.5 ευρώ. Για τον πλανήτη, συμφέρον είναι οι λαμπτήρες των 90 λεπτών να είναι περιβαλλοντικά φιλικοί.
Η δική μας θεώρηση ξεκινά από την αντίληψη ότι το περιβάλλον είναι δημόσιο αγαθό. Θα χρειαστεί εδώ να υπενθυμίσω ότι σε μεγάλο βαθμό, η επέκταση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, στηρίχτηκε στην επέκταση της σφαίρας των δραστηριοτήτων του συνολικά εις βάρος των δημόσιων αγαθών, όπως η υγεία, η παιδεία, οι ελεύθεροι χώροι των πόλεων. Όμως, η πρόσφατη οικονομική κρίση, ξαναθέτει τα ζητήματα του οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης. Και μας οδηγεί αβίαστα στο ερώτημα για το ποιόν δρόμο πρέπει να ακολουθήσουμε από εδώ και εμπρός. Αν δηλαδή θα ξαναφέρουμε τα δημόσια αγαθά στο επίκεντρο της ανάπτυξης, η αν θα συνεχίσουμε την σημερινό δρόμο, περιμένοντας την επόμενη τράπεζα του Ντουμπάι να χρεοκοπήσει, για να ξαναμπούμε σε έναν νέο βαθύτερο υφεσιακό κύκλο.
Στην πυρήνα μιας νέας αντίληψης για την ανάπτυξη, εντάσσεται και μια πρόταση που θα καλούσε σε ένα σημαντικό επενδυτικό πρόγραμμα σε πράσινες τεχνολογίες. Ένα πρόγραμμα που θα αφορά εξ ίσου την έρευνα, την παραγωγή, την εξειδίκευση του εργατικού δυναμικού. Και το οποίο παράλληλα θα στηρίζεται στην λογική της σταθερής ασφαλισμένης εργασίας. Μόνο έτσι θεωρώ ότι μπορεί να παραχθεί κοινωνικό αποτέλεσμα που να αποτελεί ταυτόχρονη απάντηση στα προβλήματα τόσο της περιβαλλοντικής, όσο και της οικονομικής κρίσης. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, διστάζω να το αποκαλέσω «πράσινη ανάπτυξη», έως ότου αποσαφηνιστεί ότι αυτό που εμείς προτείνουμε είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, πολύ πιο ουσιαστικό και πολύ πιο ρεαλιστικό, από μια απλή σύνδεση των κοινωνικών αναγκών και της περιβαλλοντικής ευαισθησίας με τις επιταγές του κέρδους.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, δεν μπορούμε να μιλάμε γενικά και αόριστα για επενδύσεις, αδιαφορώντας για τον κοινωνικό χαρακτήρα των επενδύσεων αυτών, την ποιότητά και τις συνθήκες των θέσεων εργασίας, καθώς και τη διάχυση των ωφελημάτων στην κοινωνία. Είναι λοιπόν σημαντικό να επισημάνουμε ότι αναγκαία βασικά χαρακτηριστικά της δικής μας πράσινης ανάπτυξης, πρέπει να είναι η μικρή κλίμακα, σε άμεση σύνδεση και με προστιθέμενες αξίες για τις τοπικές κοινωνίες, καθώς και η έμφαση σε τεχνολογίες εντάσεως εργασίας, σε αντιδιαστολή με μεγάλες επενδύσεις εντάσεως κεφαλαίου, όπως το “πράσινο” real estate, οι μεγάλες επενδύσεις στο τουρισμό ή την ενέργεια, τα μεγάλα τεχνικά έργα, η καύση των απορριμμάτων.
Το ερώτημα είναι βέβαια ποιος θα πληρώσει το κόστος. Γιατί η διοχέτευση επενδύσεων στην έρευνα και την παραγωγή με τέτοιους όρους, καθώς και η επίσης απαραίτητη ταυτόχρονη επιβολή μέτρων, ελέγχων και περιορισμών για την περιβαλλοντική προστασία, συνεπάγονται μείωση της κερδοφορίας. Απαιτούν επίσης αναδιανομή του πλούτου με στόχο το κοινωνικό όφελος, μέσα από την φορολογία του πλούτου και των κερδών.
Καταλήγω λοιπόν, αναδιατυπώνοντας το αρχικό ερώτημα. Κατά την άποψή μου, είναι στενή οπτική το να ορίζουμε την έξοδο από την κρίση - οικονομική και περιβαλλοντική - ως ζητούμενο και την πράσινη ανάπτυξη ως απάντηση. Τόσο το ένα, όσο και το άλλο, είναι σήμερα ζητούμενα. Και η απάντηση, είναι η έξοδος από το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης, το οποίο προκάλεσε τις κρίσεις αυτές. Για να συμβεί βεβαίως κάτι τέτοιο, απαιτείται η διαμόρφωση νέων συσχετισμών ανάμεσα στις κοινωνικές δυνάμεις και ειδικά ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο. Αλλά αυτό είναι μια ιστορία που ξεφεύγει από το αντικείμενο του παρόντος συνεδρίου και αναφέρεται σε ζητήματα πολιτικής και κοινωνικής ανάλυσης».

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΩΝ

Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων και καθολική υπαγωγή τους στον πλήρη έλεγχο του ΑΣΕΠ

Μελετώντας το κείμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας για την Αναμόρφωση του Συστήματος Προσλήψεων, διαπιστώνουμε
ότι έχουν αφαιρεθεί διατάξεις και νομοθετικές ρυθμίσεις, που ήταν ευνοϊκές, αλλά απόλυτα δίκαιες για τους εργαζομένους στη ΔΕΗ.
Στις διατάξεις του Νομοσχεδίου, πρέπει να συμπεριληφθούν οι παρακάτω προσθήκες και τροποποιήσεις:
Στο Άρθρο 1 του Νομοσχεδίου, στην παράγραφο 3, πρέπει να προστεθούν
στις εξαιρέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 14 του Νόμου 2190/94 και οι ακόλουθες περιπτώσεις:
1. «Με αποφάσεις του Δ.Σ της ΔΕΗ, στις οποίες θα καθορίζονται οι ειδικότεροι όροι, οι διαδικασίες και οι προϋποθέσεις, δύναται να προσλαμβάνεται στη ΔΕΗ κατά παρέκκλιση των διατάξεων του Ν. 2190/94 ένα μέλος της οικογένειας του μισθωτού, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας θανόντος, συνέπεια εργατικού ατυχήματος», έτσι όπως καθορίζει η παράγραφος 7 του άρθρου 6 του Ν. 2244/94.
2.
Στην παραπάνω παράγραφο πρέπει να προστεθεί το εξής εδάφιο του Άρθρου 36 του Νόμου 3734/09: «Με τη διαδικασία του ανωτέρω εδαφίου δύναται κατά παρέκκλιση των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας, να προσλαμβάνεται στη ΔΕΗ, με οποιαδήποτε σχέση εργασίας, το έκτακτο προσωπικό της, το οποίο έχει υποστεί μόνιμη σωματική αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον 50%, συνέπεια εργατικού ατυχήματος στην Επιχείρηση. Σε περίπτωση που η πρόσληψη δεν είναι δυνατή λόγω νομίμως διαπιστωθείσας ανικανότητας εκτέλεσης οποιασδήποτε εργασίας στην Επιχείρηση, έχει εφαρμογή η διάταξη της παραγράφου 7, του Άρθρου 6 του Ν. 2244/94».
Οι συνθήκες εργασίας στην μεγαλύτερη βιομηχανική Επιχείρηση της χώρας, στη ΔΕΗ Α.Ε., είναι εξαιρετικά επικίνδυνες,
αφού οι εργαζόμενοι στα Ορυχεία, στους Σταθμούς Παραγωγής, στην Μεταφορά και στη Διανομή, δίνουν καθημερινά την μάχη για την παραγωγή ενός αγαθού που απολαμβάνει όλη η χώρα, διακινδυνεύοντας την ίδια τους τη ζωή. Μόνο το τελευταίο 9μηνο, έχουμε θρηνήσει δυστυχώς επτά (7) συναδέλφους.
Οι παραπάνω περιπτώσεις δεν είναι κάποια συντεχνιακή διάκριση, αλλά είναι το ελάχιστο δείγμα ηθικής απόδοσης στις οικογένειες,
κατά τις περιπτώσεις απώλειας της ανθρώπινης ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας.
Καλούμε τον Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης να υιοθετήσει τις παραπάνω επισημάνσεις μας.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

ΔΙΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΑΗΣ Μ - Β


Διοικητήριο του ΑΗΣ Μ - Β (4η Μονάδα) της ΔΕΗ
Νέα ήθη...

Η παραπάνω φωτογραφία δεν απεικονίζει φωταγωγημένο κτίσμα αρχαιολογικού χώρου ούτε διοικητικό μέγαρο της πρωτεύουσας ....
Δείχνει την φωταγώγηση των γραφείων του Διοικητηρίου του ΑΗΣ Μ - Β (4η Μονάδα) της ΔΕΗ στην Μεγαλόπολη. Η τοποθέτηση δέκα οκτώ (18) ισχυρών προβολέων περιμετρικά του κτιρίου έγινε εδώ και λίγες μέρες. Αποτελεί ένα περιττό - και δαπανηρό πιθανά - έργο το οποίο δεν αντιλαμβανόμαστε την σκοπιμότητα του.
Ο εμπνευστής του εν λόγω έργου δείχνει να λειτουργεί στα πλαίσια της πράσινης ενέργειας ....
Αλήθεια θα θέλαμε να μάθουμε την εξήγηση για την σκοπιμότητα αυτού του έργου ; Τι εξυπηρετεί λόγους αισθητικής ή ασφάλειας ή κάτι άλλο ;
Σε κάθε περίπτωση πιστεύουμε ότι σε περίοδο περικοπών στην Επιχείρηση δεν μπορεί να γίνονται τέτοια έργα βιτρίνας όταν μάλιστα υπάρχει η ανάγκη εκτέλεσης άλλων έργων που έχουν μεγαλύτερη σημασία και απαιτείται να υπάρξει προτεραιότητα τους (εκτέλεση έργων βελτίωσης χώρων διαμονής - χώρων υγιεινής - φωτισμός περιμετρικά των εγκαταστάσεων της Μονάδας, κ.λ.π).
Ας ελπίσουμε ότι δεν αντιλαμβάνονται οι υπεύθυνοι του ΑΗΣ Μ - Β ότι το Διοικητήριο αποτελεί κάτι σαν αρχαιολογικό τοπίο και δεν θα υπάρξει συνέχεια εκτέλεσης και άλλων αντίστοιχων έργων...

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Διαρροή πόρων 15 δις ευρώ "γονατίζει" τα Ασφαλιστικά Ταμεία

Η βόμβα της ανεργίας (650.000 άνεργοι) που «ανακάλυψε» πριν λίγες μέρες μέσω ΟΑΕΔ ο Υπουργός Εργασίας και για την οποία επιβεβαίωναν τους τελευταίους μήνες οικονομολόγοι και εργατολόγοι πιστοποιώντας το βίαιο πέρασμα της κρίσης στην πραγματική οικονομία και την απασχόληση που αποτυπώθηκε το 2009 με αύξηση των απολύσεων (+30%) και των ευέλικτων μορφών απασχόλησης (33% των νέων προσλήψεων) διευρύνει ακόμα περισσότερο τη «μαύρη τρύπα» των Ταμείων διαμορφώνοντας συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης.
Η κυβέρνηση μαζί με τη δημοσίευση του προσχεδίου του προϋπολογισμού προανήγγειλε το άνοιγμα του Ασφαλιστικού στις αρχές του 2010, μειώνοντας ταυτόχρονα την χρηματοδότηση των Ασφαλιστικών Ταμείων σε σχέση με το 2009. Το σχετικό κονδύλι έχει περικοπεί κατά 10% σε σχέση με φέτος και θα είναι 11,2 δισ. ευρώ. Αυτό σε συνδυασμό με τη διατήρηση των βασικών διατάξεων του τελευταίου Ασφαλιστικού Νόμου Πετραλιά (αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών, αυξημένο «πέναλτι» σε περίπτωση πρόωρης αποχώρησης, καθώς και δραστική μείωση των επικουρικών συντάξεων που θα ξεκινήσουν να τρέχουν από το 2010) επιβεβαιώνουν ότι η επικείμενη παρέμβασή της στο Ασφαλιστικό θα είναι δημοσιονομικού χαρακτήρα και δεν θα θίγει την πυρήνα της κακοδαιμονίας του, δηλαδή την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων που δεν αφήνουν το Σύστημα να ισορροπήσει.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, τα περιουσιακά στοιχεία των ταμείων (κινητή και ακίνητη περιουσία) επαρκούν σήμερα για την χρηματοδότηση συντάξεων και παροχών για μόλις ένα χρόνο! Σε αυτό ωστόσο που φαίνεται ότι καταλήγουν οι ειδικοί περί την Κοινωνική Ασφάλιση είναι ότι τα Ασφαλιστικά Ταμεία θα χρειαστούν το 2010 τουλάχιστον άλλα 5 δισ. ευρώ για να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους, την ώρα που τα έσοδά τους θεωρείται δεδομένο ότι θα μειωθούν από περαιτέρω αύξησης της ανεργίας και της ευέλικτης εργασίας και τον επόμενο χρόνο.
Ειδικότερα το πρόβλημα της απασχόλησης συνθέτει ένα εκρηκτικό μείγμα στο Ασφαλιστικό Σύστημα, πολλαπλασιάζοντας το δομικό πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής που υπολογίζεται σε 9 δισ. ευρώ το 2009. Συγκεκριμένα η πραγματική ανεργία φθάνει αν δεν ξεπερνάει το 15,5% του ενεργού πληθυσμού (τουλάχιστον 650.000 άνεργοι) η «μαύρη - ανασφάλιστη εργασία» υπολογίζεται επίσης σε 400.000 - 500.000, ενώ σε αντίστοιχα μεγέθη κινείται η ευέλικτη απασχόληση, καθώς και η ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών. Με αυτά τα δεδομένα εκτός Ασφαλιστικού Συστήματος βρίσκεται 1 στους 3 που ανήκει στο εργατικό δυναμικό, με αποτέλεσμα τα Ταμεία να χάνουν περισσότερα από 15 δισ. ευρώ τον χρόνο! Είναι χαρακτηριστικό ότι μια μέση αμοιβή 1.000 ευρώ το μήνα που αντιστοιχεί σε ασφαλιστικές εισφορές 450 ευρώ (εργοδότη και εργαζόμενου) και «χάνεται» είτε λόγω «μαύρης εργασίας» είτε λόγω ανεργίας, στερεί το έτος από τα Ταμεία περίπου 6.000 ευρώ. Η αναγωγή αυτού του ποσού μόνο στους 650.000 ανέργους διαμορφώνει ένα έλλειμμα της τάξης του 4 δισ. ευρώ τον χρόνο.
Όπως σημειώνει επιστημονικό στέλεχος των Συνδικάτων, «πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρόβλημα του Ασφαλιστικού δεν είναι πρόβλημα παροχών, αλλά πρόβλημα πόρων. Το Ασφαλιστικό Σύστημα, έχει διαρροή πόρων τουλάχιστον 15 δισ. ευρώ τον χρόνο από το τρίπτυχο, ανεργία - ανασφάλιστη εργασία - ευέλικτη απασχόληση και συνεπώς οποιαδήποτε παρέμβαση θα πρέπει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση».
Σ.Ν.Α

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Πρόκληση και τιμωρία

Κλίμα περικοπών σε πόρους και δικαιώματα διαμορφώνει η κυβέρνηση ανοίγοντας και επισήμως το Ασφαλιστικό μετά την διαρροή κειμένου της Κομισιόν, που περιλαμβάνει μέτρα - σοκ για τις συντάξεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
«Υπήρξαν σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης των Ασφαλιστικών Ταμείων από τον προϋπολογισμό του 2009», τόνισε ο Γ. Παπακωνταντίνου, ενώ ο Αν. Λοβέρδος πρόσθεσε ότι «παραλάβαμε ένα Ασφαλιστικό Σύστημα με τεράστια προβλήματα και με τεράστιες ανάγκες χρηματοδότησης, πέραν από τη νομοθετημένη. Ήδη μέσα στο 2009, καταγράφονται επιπρόσθετες ανάγκες κρατικής χρηματοδότησης, που ξεπερνούν τα 2,5 δισ. ευρώ. Συνεπώς, πρέπει να υπάρξει πολιτική αντιμετώπισης του Ασφαλιστικού ζητήματος συνολικά. Ταυτιζόμαστε με τον κ. Παπακωνσταντίνου σε ό,τι αφορά το μέγεθος του προβλήματος και την ανάγκη αντιμετώπισής του. Θα ζητήσουμε τη γνώμη των κοινωνικών εταίρων».
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι το έλλειμμα των Ασφαλιστικών Ταμείων είναι τεράστιο, καθώς επίσης και ότι επικρατεί καθεστώς ασφαλιστικών ανισοτήτων.
Όσα προτείνονται όμως δεν υπακούουν στην ανάγκη να εξαλειφθούν οι αδικίες.
Εν ονόματι της κατάργησης προνομίων επιχειρείται η αποθεμελίωση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Εν ονόματι των δημοσίων ελλειμμάτων επιχειρείται η κατ’ ουσίαν εγκατάλειψη του Ασφαλιστικού από το κράτος.
Κανείς δεν παραγνωρίζει τις επιπτώσεις που έχει το δημογραφικό πρόβλημα επί του Ασφαλιστικού. Οι ακολουθούμενες όμως νεοφιλελεύθερες πολιτικές επιδεινώνουν την κατάσταση. Αυξάνουν την ανεργία και την επισφαλή εργασία, με αποτέλεσμα στην ήδη εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή να προστίθεται διαρροή εσόδων ύψους 15 δισ. ευρώ ετησίως στη χώρα μας.
Από τις δηλώσεις των δύο Υπουργών γίνεται φανερό ότι η επίκληση της δεινής οικονομικής κατάστασης της χώρας διαμορφώνει κλίμα σοβαρότατων περικοπών και σε συνδυασμό με την απουσία αποθεματικού και με δεδομένη την αδυναμία περιστολής της εισφοροδιαφυγής, θα εγκλωβίσει τη συζήτηση στα όρια ηλικίας και το ύψος των συντάξεων, αρχής γενομένης από τις γυναίκες εργαζόμενες στο Δημόσιο, όπου υπάρχει και η καταδικαστική απόφαση του Ευρωδικαστηρίου. Η λογική αυτή, εκπορεύεται εν μέρει από δηλώσεις αλλά και από τα «κλειστά χαρτιά» που κρατάει η κυβέρνηση στα επίμαχα ζητήματα,
Η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική θα βαθύνει την ασφαλιστική κρίση. Από τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει κρυφά η κυβέρνηση έναντι των Βρυξελλών προκύπτει ότι μεθοδεύεται Σύστημα τριών «πυλώνων», που μετατρέπει την Ασφάλιση από δικαίωμα για όλους σε δυνατότητα για όσους έχουν σταθερή εργασία και μάλιστα για τους πιο εύπορους. Δεν θεωρείται αυτονόητη η αρχή της αλληλεγγύης των γενεών και η ασφαλιστική αλληλεγγύη των πολιτών, αφού αμφισβητείται στην πράξη η κοινωνική αναδιανομή, που είναι το θεμέλιο του Ασφαλιστικού.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Ασφαλιστικά Ταμεία οφείλονται στις πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί απ’ όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και ιδιαίτερα από την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων, από την προώθηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και από την εισφοροδιαφυγή «νόμιμη» και παράνομη.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση και όχι να ακολουθήσει την γνωστή πολιτική ρίχνοντας τα βάρη στους ασφαλισμένους.
Το Ασφαλιστικό δεν συνιστά ελληνική ιδιομορφία. Είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα. Γι' αυτό προκαλούνται μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις οσάκις κυβερνήσεις και Κομισιόν παρεμβαίνουν επιθετικά. Η κυβέρνηση ουσιαστικά παραιτείται από την αναγνωρισμένη ευρωπαϊκή αρχή ότι το ασφαλιστικό αντιμετωπίζεται από κάθε χώρα-μέλος ξεχωριστά. Τουλάχιστον, ας θυμηθούν τι έπαθε ο Σημίτης με την απόπειρα Γιαννίτση. Στην αρχή της δεύτερης τετραετίας δέχτηκε πλήγμα που τον οδήγησε στην εκλογική ήττα. Το Ασφαλιστικό συμπυκνώνει κόπους και προσδοκίες μιας ολόκληρης ζωής. Τα παιχνίδια γύρω από αυτό πληρώνονται.
Η «κόκκινη γραμμή» των Συνδικάτων. Κατηγορηματικά αντίθετο στο ενδεχόμενο αύξησης των ορίων ηλικίας και στη μείωση των συντάξεων είναι το συνδικαλιστικό κίνημα με πρωταρχικό ζήτημα την εξεύρεση νέων πόρων για τη χρηματοδότηση του Συστήματος.
«Με την αύξηση κατά δύο χρόνια του γενικού ορίου συνταξιοδότησης σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα -δηλαδή να πάει από τα 65 στα 67 χρόνια - η βιωσιμότητα του Συστήματος αυξάνεται μόνο κατά εξήμισι (6,5) μήνες» σημειώνει χαρακτηριστικά ο επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, Γιώργος Ρωμανιάς.
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ ζητούν την άμεση λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και των ανεξέλεγκτων δαπανών, προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα των ταμείων. Το Ασφαλιστικό πρέπει να είναι πάντα ανοιχτό στην κατεύθυνση εξεύρεσης νέων πόρων, που θα στηρίζουν τη βιωσιμότητά του και την κοινωνική του αποτελεσματικότητα.
Σ.Ν.Α

Ναι στην εξίσωση στο Ασφαλιστικό; Βεβαίως εφόσον...


Τον είχαμε χάσει τον Αντρέα Λοβέρδο, αλλά μάλλον δεν κρυβόταν. Μελετούσε πώς θα παρουσιάσει τη νέα επίθεση στο Ασφαλιστικό Σύστημα της χώρας. Ποια είναι τα ζητήματα αιχμής, όπως διεμήνυαν από τηλεοράσεων, ραδιοφώνων κ.λπ. τα γνωστά παπαγαλάκια (που λίγους μήνες πριν έλεγαν τα αντίθετα όταν «γκρέμιζαν τον καραμανλισμό»); Η εξίσωση των ορίων ηλικίας αντρών και γυναικών για τη συνταξιοδότηση. Το ύψος της συμμετοχής των εργοδοτών στις εισφορές στα Ασφαλιστικά Ταμεία. Η Ε.Ε. ζητεί την εξίσωση των ορίων ηλικίας και μείωση των εργοδοτικών εισφορών.
Όπως πάνω κάτω συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, λένε. Εγώ συμφωνώ. Να εφαρμοστεί ό,τι και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Δηλαδή: Να έχουν οι εργαζόμενοι τα ίδια δικαιώματα στην ανατροφή των παιδιών τους (δωρεάν βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς, ολοήμερα σχολεία, δύο ή τρία χρόνια άδεια, με πλήρεις αποδοχές, μετά τη γέννα, ή για τη μητέρα ή για τον πατέρα και πάει λέγοντας. Επίδομα ανεργίας που να αντιστοιχεί στο ύψος του τελευταίου μισθού, ανεξαρτήτως ύψους. Δηλαδή αν βγαίνεις στην ανεργία με τελευταίο μισθό 1.500 ευρώ να παίρνεις 1.050 τουλάχιστον έως και επί δυο χρόνια αν ο εθνικός ΟΑΕΔ δε σου βρίσκει αντίστοιχη δουλειά. Κατώτατο ποσό αυτό της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Αναγωγή της εισφοροδιαφυγής σε κακούργημα. Και μετά ας μειώσουν και στο μισό την εργοδοτική εισφορά που λέει ο λόγος.
Το ύψος της σύνταξης να υπολογίζεται χωρίς οροφή (πλαφόν στα φραγκοχιώτικα). Δηλαδή αν ο μέσος όρος της δεκαετίας είναι 2.000 τον μήνα, η σύνταξη να μην πέφτει κάτω από τα 1.600. Και αν είναι 4.000 να είναι 3.200. Και να αφήσουν τα περί αλληλεγγύης του συστήματος. Είναι ή δεν είναι κατά βάση ανταποδοτικό; Αυτοί το λένε. Να συνταξιοδοτείσαι μετά από 37 χρόνια δουλειάς, ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας. Τα επιπλέον χρόνια εργασίας, αν θέλεις, να σου αποφέρουν τα αντίστοιχα τριακοστά πέμπτα. Η οικογενειακή σύνταξη να μην υπολείπεται του ορίου φτώχειας (με τα στοιχεία της Eurostat).
Τελευταίο αλλά όχι έσχατο: το κράτος να συνεισφέρει το 1/3 του συνόλου των ασφαλιστικών εισφορών (έτσι σε κάποιες χώρες μείωσαν τις εισφορές των εργοδοτών αλλά και των εργαζομένων) και όχι να στέλνει τα ταμεία στις ιδιωτικές τράπεζες για δανεισμό με απίστευτα επιτόκια. Τοκισμός των αποθεματικών των ταμείων όχι με τα ψίχουλα της Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά με το μέσο ελεύθερο τραπεζικό επιτόκιο.
Τρελάθηκα; Όχι βέβαια. Το πακετάκι είναι μικρή μόνον επιλογή από αυτά που ισχύουν σε ευρωπαϊκές χώρες όπου τα όρια ηλικίας κυμαίνονται από τα 62 ως τα 65, όπου ο χωροφύλακας ή ο ταγματάρχης δεν συνταξιοδοτούνται στα σαράντα τους, όπου οι αναπηρικές σε κάποιο Νομό που γέννησε κάποιον πρωθυπουργό δεν φτάνουν στο 40% του συνόλου των συντάξεων και ξανά πάει λέγοντας. Ναι λοιπόν στα μέτρα εξίσωσης με τον μέσο όρο της; Ε.Ε. Ναι σε όλα φυσικά και χωρίς τις ίδιες και απαράλλαχτες πονηριές για την κομματική πελατεία των κρατούντων και για τους πραιτοριανούς τους και την οικονομική εξόντωση των υπολοίπων. Όχι άλλα σάπια λοιπόν. Και μάλιστα από Υπουργό που διατέλεσε Νομικός σύμβουλος Ασφαλιστικού Ταμείου.
ΚΛΕΑΡΧΟΣ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗΣ " ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ" 15 ΝΟΕ 2009

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δεν έχουν ανάγκη από πιστοποιητικά εργασιακής κουλτούρας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Δ.Ε.Η, η μεγαλύτερη Επιχείρηση της χώρας, εδώ και δεκαετίες αποτελεί τον βασικό πυλώνα στήριξης της ελληνικής οικονομίας. Οι εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές και οι επιλογές των Διοικήσεων οι οποίες, έρχονται και παρέρχονται επί σειρά ετών, έχουν οδηγήσει την Επιχείρηση στην απαξίωση, το μαρασμό και τη συρρίκνωση της. Στο σπάσιμο της Ενιαίας και Καθετοποιημένης, Δημόσιας Επιχείρησης, την ακύρωση του κοινωνικού της χαρακτήρα.
Πρόσφατα η Επιχείρηση υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με την εταιρεία συμβούλων MACKENZIE με σκοπό την ριζική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο εργάζεται το προσωπικό της.
Το νέο μοντέλο διαχείρισης προσωπικού που τόσο πολύ τάχατε επενδύει η Διοίκηση της ΔΕΗ έχει ως στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, της βελτίωσης του τρόπου εργασίας και της αποδοτικότητας και υλοποιείται πιλοτικά.
Η Γενική Διεύθυνση Παραγωγής με ιδιαίτερη σπουδή λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα προς αυτή τη κατεύθυνση σε συνεργασία με τη εταιρεία σύμβουλο. Αρχής γενομένης από τους χώρους «της πρώτης γραμμής», στις Μονάδες - και από σήμερα βρίσκονται στη Μεγ/λη - από το εξαντλημένο τεχνικό προσωπικό, που στενάζει επί σειρά ετών από την τεράστια έλλειψη προσωπικού, το φόρτο εργασίας και την εντατικοποίηση.
Απαξιώνοντας τα έμπειρα στελέχη της Επιχείρησης και ξοδεύοντας αρκετά ακόμη χρήματα σε τέτοιες επιλογές, χρησιμοποιώντας «δοκιμασμένες συνταγές» του παρελθόντος, καταγράφουν την υπάρχουσα κατάσταση, καταρτίζουν πλάνα υλοποίησης και μέσα από συνεντεύξεις με επιλεγμένο προσωπικό κάνοντας ανάλυση του ωφέλιμου χρόνου με παρατηρήσεις που έχουν σχέση με την εκτέλεση των εργασιών ποσοτικά και ποιοτικά.
Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ και ιδίως οι εργατοτεχνίτες «στην πρώτη γραμμή» δεν χρειάζονται καμιά MACKENZIE για να αποδείξουν τις γνώσεις τους, την εμπειρία τους αλλά και την αίσθηση του καθήκοντος που τους διακρίνει. Το αποδεικνύουν διαχρονικά με το μόχθο και τη δουλειά τους, σε δυσμενείς και αντίξοες συνθήκες, με κίνδυνο της υγείας και της σωματικής τους ακεραιότητας. Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν καθημερινά τον καλύτερο τους εαυτό έχοντας πλήρη συνείδηση ότι επιτελούν κοινωνικό έργο. Στο προσωπικό αυτό οφείλουν σεβασμό, να αναγνωρίσουν και να επιβραβεύσουν την τεράστια προσφορά του.
Κύριοι της Ιεραρχίας: Το προσωπικό της ΔΕΗ δεν έχει ανάγκη από πιστοποιητικά εργασιακής κουλτούρας, ούτε από προσπάθειες βελτίωσης διαδικασιών παραγωγής γιατί, καθημερινά αν και με σοβαρές ελλείψεις προσωπικού δίνει εξετάσεις. Ανάγκη από πιστοποιητικά και εργασιακή κουλτούρα έχουν εκείνοι που οδήγησαν και συνεχίζουν να οδηγούν την επιχείρηση στο τέλμα.
Οι εργαζόμενοι και το συνδ. κίνημα έχουν αποδείξει διαχρονικά την υπεύθυνη στάση τους σχετικά με την προοπτική της Επιχείρησης συμβάλλοντας, έτσι ώστε να κρατηθεί Ισχυρή και Ενιαία. Δεν θα αφήσουν κανέναν να χρησιμοποιεί την Επιχείρηση ως φέουδο κομματικών - κυβερνητικών παρεμβάσεων και συμφερόντων, ούτε να την απαξιώσει και να της βάλει «λουκέτο».

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΗ

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Κατω τα χέρια από την Απεργία των Λιμενεργατών

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (10/11/2009)

Μετά την επιστροφή της κυβέρνησης στο δόγμα δε συζητάμε με απεργούς, ήρθε η απόφαση των Δικαστηρίων Πειραιά ότι απαγορεύεται να έχουμε απεργούς.

Η κυβέρνηση έχει αναγορεύσει σε βασικό συνομιλητή της τους εκπροσώπους της COSCO και δεν παραλείπει με την πρώτη ευκαιρία, να τους διαβεβαιώνει ότι θα εφαρμόσει τη σύμβαση στον βασικό της πυρήνα.
Αντίθετα για τους εργαζόμενους κλιμακώνει την επίθεση εναντίον τους ενοχοποιώντας από την μια τον αγώνα τους, κρατώντας απ’ την άλλη κλειστά τα αυτιά της στη μοναδική και ρεαλιστική διέξοδο που προτείνουν οι εργαζόμενοι για την έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου με το πάγωμα για 2 μήνες της εγκατάστασης της COSCO στο Λιμάνι.
Ακόμα είναι απορίας άξιο πώς μπορούν να εμφανίζονται ως υπερασπιστές του Δημοσίου συμφέροντος εκείνοι εκ των επικεφαλής των επαγγελματικών οργανώσεων, όταν οι ίδιοι από τη θέση μέλους του Δ.Σ του ΟΛΠ συνηγόρησε και ψήφισαν αυτή την αποικιοκρατική σύμβαση, που όχι μόνο επιβλαβής είναι αλλά και καταστροφική για το Δημόσιο συμφέρον.
Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση να υπερασπιστεί το δικαίωμα στην απεργία και να στηρίξει τον αγώνα εργαζομένων στο Λιμάνι. Η εξέλιξη αυτού του αγώνα αφορά όλους τους εργαζόμενους, όλο το συνδικαλιστικό κίνημα.
Κάθε άλλη στάση σιωπής και ανοχής ρίχνει νερό στο μύλο της κυβερνητικής αδιαλλαξίας και της ποινικοποίησης του δικαιώματος στην απεργία.

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2009

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΑΡΚΑΔΙΑ

ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Κωνσταντίνος του Χαραλάμπους
Γεννήθηκε στο Λευκοχώρι Γορτυνίας και διαμένει στην Τρίπολη. Συνταξιούχος του ΟΤΕ. Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΔΗ.Κ.ΚΙ. Υποψήφιος Βουλευτής με το ΔΗ.Κ.ΚΙ το 1996 και το 2000.





ΖΑΧΑΡΙΑΣ Κωνσταντίνος του Παναγιώτη
Γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1954. Είναι γιατρός Πνευμονολόγος με διδακτορικό τίτλο και υπηρετεί στο Παναρκαδικό Νοσοκομείο. Από το 1998 είναι πρόεδρος της Ένωσης γιατρών ΕΣΥ του Νομού Αρκαδίας. Ήταν μέλος της τελευταίας αιρετής διοίκησης του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου. Διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος Τρίπολης (1986-1990). Στις Νομαρχιακές εκλογές του 2002 και 2006 ήταν υποψήφιος Νομαρχιακός Σύμβουλος με τον Ανεξάρτητο συνδυασμό «ΑΡΚΑΔΩΝ ΚΟΙΝΟΝ». Ανένταχτος στο χώρο της Αριστεράς.





ΚΩΛΕΤΤΗ Τούλα του Νικολάου
Γεννήθηκε το 1980 στα Δολιανά Κυνουρίας. Έγγαμη με ένα παιδί. Αποφοίτησε από το Γενικό Λύκειο Άστρους. Πτυχιούχος γαλλικών. Έχει εργαστεί ως ιδιωτική υπάλληλος. Σήμερα διδάσκει γαλλικά. Ανένταχτη στο χώρο της Αριστεράς.






ΜΑΝΤΗΣ Αθανάσιος του Χρήστου.
Γεννήθηκε το 1957 στο Κατσίμπαλη Γορτυνίας. Την τετραετία 1982-1986 διετέλεσε πρόεδρος της Κοινότητας Κατσίμπαλη. Από το 1984 ως εργαζόμενος στο χώρο της ΔΕΗ ασχολήθηκε ενεργά με το συνδικαλιστικό κίνημα. Σήμερα είναι Πρόεδρος του Δ.Σ του Σωματείου Ορυχείων - Σταθμών (Σ.Ο.Σ) ΔΕΗ Μεγαλόπολης και μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αρκαδίας. Στις Νομαρχιακές εκλογές του 2002 και 2006 ήταν υποψήφιος Νομαρχιακός Σύμβουλος με τον Ανεξάρτητο συνδυασμό «ΑΡΚΑΔΩΝ ΚΟΙΝΟΝ». Είναι μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Αρκαδίας του ΣΥΝ.




ΣΤΑÏΚΟΣ Χρήστος του Δημητρίου.
Γεννήθηκε στην Τρίπολη το 1979. Ήταν μαθητής στο Πειραματικό Γυμνάσιο και στο 2ο Λύκειο Τρίπολης. Σπούδασε Χημεία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα του Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Φοιτητών Χημείας του ΑΠΘ, καθώς και αντιπρόεδρος των μεταπτυχιακών φοιτητών του Χημικού Αθηνών. Δραστηριοποιείται σε περιβαλλοντικά ζητήματα. Είναι μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ.

ΣΥΡΙΖΑ Ισχυρός στη Βουλή και στους αγώνες


ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ Η ΔΥΝΑΜΗ - ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ Η ΕΛΠΙΔΑ

Ο πολιτικός μας χώρος, ο ΣΥΡΙΖΑ,
από την ίδρυση του βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των κοινωνικών αγώνων. Στο πλευρό των πιο αδύναμων, των ανέργων, της γενιάς των 700 ευρώ. Υπερασπίστηκε τα δημόσια αγαθά, τις κοινωνικές υπηρεσίες, τη δημόσια παιδεία και υγεία, το περιβάλλον από την εμπορευματοποίηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ο στόχος ολόκληρου του πολιτικού συστήματος αλλά και του μιντιακού - οικονομικού κατεστημένου, που προσπάθησαν με συκοφαντίες και ψεύδη να μας διαβάλουν στο λαό και να μας εξουδετερώσουν, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε και αποτελεί τη μοναδική ριζοσπαστική, αντισυστημική δύναμη, που μπορούσε μαζί με τα διάφορα κοινωνικά κινήματα ν’αποτελέσει κίνδυνο για τα συμφέροντά τους.
Μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών - ένα ποσοστό αναντίστοιχο βέβαια με τους αγώνες μας και κατώτερο των προσδοκιών μας - οι εξελίξεις που ακολούθησαν και οι συμπεριφορές που υπήρξαν σε κεντρικό επίπεδο οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό σε απώλεια του ηθικού και πολιτικού πλεονεκτήματος που είχαμε προκαλώντας σε όλους μας θυμό, αγανάκτηση και απογοήτευση.
Παρ’ όλα αυτά όμως, όλοι εμείς τόσο στην Αρκαδία όσο και Πανελλαδικά που αγωνιστήκαμε με ανιδιοτέλεια και πάθος για να πάρουν υπόσταση τα όνειρα πολλών γενεών Αριστερών, αλλά και ο κόσμος που πίστεψε στο όραμα μας για μια άλλη κοινωνία και συνεχίζει να μας εμπιστεύεται και να μας στηρίζει, δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι:
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ

Για να παλέψουμε ενάντια στην απογοήτευση, την αποστράτευση από την ενεργό δράση και την ιδιώτευση.
Γιατί η δική μας αριστερά δεν είναι μόνο η ηγεσία, αλλά κυρίως οι χιλιάδες αγωνιστές της.
Για να αγωνιστούμε μαζί με την κοινωνία ενάντια στα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που θα παρθούν ανεξάρτητα ποιος από τους εταίρους του δικομματισμού επικρατήσει στις προσεχείς εκλογές.
Για να υπερασπίσουμε το δικαίωμα όλων στη δουλειά, τη δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία, τα δημόσια αγαθά.
Για να υπερασπιστούμε με αγώνες τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, που κατακτήθηκαν με θυσίες και σήμερα απειλούνται με εξαφάνιση.
Για να αγωνιστούμε μαζί με τους νέους και τις νέες που τους έχουν στερήσει τ’ όνειρο και τους ωθούν στην περιθωριοποίηση, στην απελπισία και τους τεχνητούς παραδείσους.
Για να αγωνιστούμε με τους εργάτες, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τους εργαζόμενους στα STAGE και σε κάθε μορφή επισφαλούς εργασίας.
Για να αγωνιστούμε δίπλα στα κινήματα των γυναικών, των ανασφάλιστων, των μεταναστών, των φυλακισμένων, όλων των ανθρώπων που περιθωριοποιεί το καπιταλιστικό σύστημα, των ανθρώπων που «δεν έχουν φωνή».
Για να αγωνιστούμε για το περιβάλλον, που για δεκαετίες τώρα το καταστρέφουν συγκεκριμένα συμφέροντα με την ανοχή και την συνευθύνη των μέχρι τώρα κυβερνήσεων.
Γιατί η κοινωνία, στις απάνθρωπες συνθήκες που έχει δημιουργήσει ο καπιταλισμός, έχει ανάγκη από τον αριστερό, ριζοσπαστικό πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ και από τ’ όραμα μας για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της με ελευθερία και δημοκρατία.
Είμαστε εδώ, για να κρατήσουμε αναμμένη την σπίθα της ελπίδας. Γιατί ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ ανοίγεις ένα παράθυρο για μια καλύτερη και πιο δίκαιη κοινωνία.
Για ν’ αγωνιστούμε αμέσως μετά τις εκλογές για ένα ΣΥΡΙΖΑ των μελών, που με απόλυτα διαφανείς, συλλογικές και δημοκρατικές διαδικασίες να αποκτήσει πάλι την ελκυστικότητα του, να γίνει πιο αποτελεσματικός στους αγώνες που έρχονται.
Στηρίζουμε το ενωτικό εγχείρημα της Ριζοσπαστικής και Οικολογικής Αριστεράς

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΥΡΙΖΑ


Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

ΓΙΑ ΤΗΝ 5η ΜΟΝΑΔΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΠΟΗ

Στον «αέρα» ο διαγωνισμός για την κατασκευή της 5ης Μονάδας της ΔΕΗ
στην Μεγαλόπολη.


· Μετά τα προβλήματα στη λιγνιτική Μονάδα της Φλώρινας και της Πτολεμαΐδας,
· Tις αλλεπάλληλες αναβολές σε όλους τους διαγωνισμούς του επενδυτικού προγράμματος της ΔΕΗ και τις καθυστερήσεις στις νέες προκηρύξεις,
·
Σε αμφιβολία τίθεται η υλοποίηση κατασκευής της νέας Μονάδας στη Μεγ/λη.

Αυτό προκύπτει από ενημέρωση του Πρόεδρου και Διευθύνοντος Σύμβουλου της ΔΕΗ,
κ. Π. Αθανασόπουλου σε σημερινή συνάντηση που είχε με το προεδρείο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ.
Ενώ ο κ. Αθανασόπουλος προαναγγέλλει πιθανή ακύρωση του διαγωνισμού, την ίδια στιγμή εκκρεμεί - σκόπιμη η καθυστέρηση - η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού για την ανάθεση του έργου.
Για την πιθανή προοπτική ακύρωσης του διαγωνισμού - η οποία κατά την εκτίμηση του συγκεντρώνει πολύ μεγάλες πιθανότητες, κατά 80% - επικαλείται ως βασικό λόγο, καθυστερήσεις στον αγωγό του φυσικού αερίου που θα κατασκευάσει ο Διαχειριστής του Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ).
Ο ΔΕΣΦΑ από τη πλευρά του δηλώνει ότι το έργο θα είναι έγκαιρα έτοιμο, ωστόσο οι συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις δε φαίνεται να πείθουν τη ΔΕΗ, παρά και τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης και του ιδίου του πρωθυπουργού.
Στην συνεδρίαση του Δ.Σ της Δ.Ε.Η Α.Ε στις 18/06/2009 σε ανακοίνωση του Δ.Σ συζητήθηκε το θέμα της μονάδας ΦΑ στη Μεγαλόπολη όπου ετέθη το ερώτημα της πιθανής ακύρωσης του Διαγωνισμού. Μετά από διεξοδική συζήτηση δεν προέκυψε τεκμηριωμένη άποψη για την ακύρωση του έργου και ο διαγωνισμός συνεχίζεται προκειμένου να ανοιχτούν οι οικονομικές προσφορές.
Πριν λίγες μέρες στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Αρκαδίας υπήρξε απόφαση έγκρισης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που αφορά την λειτουργία της 5ης Μονάδας του ΑΗΣ Μεγαλόπολης.

Τι άλλαξε μέσα σ’ έναν μήνα και ο κ. Αθανασόπουλος εκφράζει την παραπάνω πρόθεση του, όταν ο διαγωνισμός βρίσκεται στο τελικό του στάδιο ;

Οι εφαρμοζόμενες πολιτικές
και εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της ενεργειακής αγοράς και παράδοσης του μεγαλύτερου μέρους της σε ιδιώτες, η απουσία κατάρτισης Μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού, οι παλινωδίες στο Επιχειρησιακό σχέδιο της ΔΕΗ Α.Ε και ιδιαίτερα του επενδυτικού της προγράμματος στην παραγωγή αποδεικνύουν ότι η Διοίκηση της Επιχείρησης, υπηρετώντας επιλογές των ιδιωτών, δεν προτίθεται να προχωρήσει καμία Μονάδα.
Η αγορά ενέργειας θα κατακλυσθεί από τις Μονάδες των ιδιωτών που ήδη αρκετές κατασκευάζονται και άλλες είναι έτοιμες να ξεκινήσουν και η ΔΕΗ προσανατολισμένη σε σχήματα ετεροβαρών συνεργασιών με ιδιώτες, θα οδηγηθεί σε μια αρνητική πορεία
Το συνδ. κίνημα αγωνίζεται η ΔΕΗ να διατηρήσει το Δημόσιο και κοινωνικό της χαρακτήρα, να μπορέσει να αναπτυχθεί για να παίξει έναν σημαντικό ρόλο ώστε να καλύψει το ενεργειακό ισοζύγιο, προχωρώντας στις επενδύσεις που έχει προγραμματίσει για τον εκσυγχρονισμό των Μονάδων της, στηρίζοντας την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας μας και τα συμφέροντα των Ελλήνων καταναλωτών.
Η επέκταση του αγωγού Φ.Α στην Πελοπόννησο και η δημιουργία νέας Μονάδας στην Μεγαλόπολη θα παρατείνει την λειτουργία του Ενεργειακού Κέντρου στο Λεκανοπέδιο.
Η συνδυασμένη καύση λιγνίτη - φυσικού αερίου θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής, θα συμβάλει στη μείωση των ρύπων και την περιβαλλοντική προστασία της περιοχής και στην κάλυψη της ολοένα και αυξανόμενης ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στο νότιο σύστημα και ειδικότερα στην Πελοπόννησο.
Η ακύρωση του έργου της κατασκευής της 5ης Μονάδας στην Μεγαλόπολη με την ακύρωση του διαγωνισμού, υπαγορεύει την επιδίωξη ποικιλώνυμων κύκλων συμφερόντων, σηματοδοτεί την εγκατάλειψη του Επιχειρησιακού σχεδίου ανάπτυξης της ΔΕΗ, οδηγεί σε πορεία συρρίκνωσης το Ενεργειακό μας Κέντρο και πρέπει να αποφευχθεί με κάθε τρόπο.
Καλούμε την κυβέρνηση, μετά την πρόταση του κ. Αθανασόπουλου να πάρει θέση και να διασφαλίσει τις προϋποθέσεις έγκαιρης κατασκευής και τροφοδότησης του αγωγού Φ.Α, όπως άλλωστε έχει δεσμευτεί.
Πρώτο, άμεσα βήμα, σ’ αυτή την κατεύθυνση αποτελεί η κανονική συνέχιση των διαδικασιών του διαγωνισμού, ανοίγματος των οικονομικών προσφορών για τη νέα Μονάδα της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη.
Οι εργαζόμενοι και το τοπικό συνδ. κίνημα δεν θα αφήσουν κανέναν να συνεχίσει να χρησιμοποιεί την Επιχείρηση ως φέουδο ποικιλώνυμων σκοπιμοτήτων και παρεμβάσεων συμφερόντων, ούτε να την απαξιώσει και πολύ περισσότερο να της βάλει «λουκέτο».
Το συνδ. κίνημα και οι τοπικοί φορείς της περιοχής στην νέα πραγματικότητα του Ενεργειακού Κέντρου και της Δ.Ε.Η θα πρωτοστατήσουν στην αντιμετώπιση των σημερινών προβλημάτων, αλλά και της προοπτικής για να έχει πραγματικό μέλλον το Λεκανοπέδιο της Μεγ/λης.

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Το συνδ. κίνημα και οι εργαζόμενοι στην Δ.Ε.Η δεν θα ανεχθεί
καταστρατήγηση των Σ.Σ.Ε.
Το συνδ. κίνημα εκφράζει την αντίθεση του στις προθέσεις της Διοίκησης να περικόψει μισθοδοσία εργαζομένων μέσω στέρησης κλιμακίου για να υπάρξει εξοικονόμηση 90 εκατ €.
Δεν θα ανεχθεί την καταστρατήγηση των Συλλογικών Συμβάσεων και τις περικοπές οι οποίες σχεδιάζονται για να μειώσουν τις δαπάνες προσωπικού.
Εάν θέλει η Διοίκηση να κάνει οικονομίες θα πρέπει να περικόψει:
Τις στρατιές των παχυλά αμειβόμενων συμβούλων
Τις περιττές γκλαμουράτες συσκέψεις στελεχών
Τα κάθε είδους υπερβολικά προνομία των golden boys της ΔΕΗ.
Τις εργολαβίες
Και τέλος να διορθώσει μια σειρά από παραμέτρους
οι οποίες οδήγησαν την Επιχείρηση στη σημερινή της κατάσταση.
Το συνδ. κίνημα καλεί τη Διοίκηση της Επιχείρησης να επιταχύνει άμεσα τις προσλήψεις διότι λόγω έλλειψης προσωπικού μπαίνει σε κίνδυνο η ζωή των εργαζομένων αλλά και ο εξοπλισμός των εγκαταστάσεων της Επιχείρησης.
Εάν η Διοίκηση συνεχίσει αυτή την πρακτική τότε οι αντιδράσεις των εργαζομένων θα είναι μεγαλύτερες, εντονότερες με συγκεκριμένο αγωνιστικό πλαίσιο.

Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

Δ.Ε.Η ΜΕΓ/ΛΗ: ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΩΡΑ!

ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΩΡΑ!
ΣΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, ΣΕ ΑΗΣ ΚΑΙ ΟΡΥΧΕΙΑ.

Έχει συντελευθεί τα τελευταία χρόνια σοβαρή μείωση προσωπικού με τεράστιες επιπτώσεις στην αποδυνάμωση των συνεργείων σε ΑΗΣ και ΛΚΜ ενώ η κατάσταση επιδεινώνεται περαιτέρω και από την συνταξιοδότηση συναδέλφων.
Η Διοίκηση της Επιχείρησης επιδιώκει την μείωση του προσωπικού και δεν μπορεί να διεκπεραιώσει έγκαιρα διαδικασίες προκηρύξεων για την πρόσληψη ατόμων ενώ κωλυσιεργεί διαδικασίες όπως με την προκήρυξη του διαγωνισμού 1/2007 που ενώ έχουν ανακοινωθεί τα αποτελέσματα πριν το τέλος του 2008 έστω και αυτές οι λίγες προσλήψεις που προβλέπονται για την Μεγ/λη με τις ευνοϊκότερες προβλέψεις θ’ έρθουν μετά το καλοκαίρι.
Η έλλειψη εργατοτεχνικού προσωπικού διαφόρων ειδικοτήτων σε κρίσιμα Συνεργεία στις Μονάδες του ΑΗΣ και τα Ορυχεία είναι από τα βασικότερα προβλήματα για την βιώσιμη προοπτική του Ενεργειακού Κέντρου Μεγ/λης.
Η έλλειψη εργατοτεχνικού προσωπικού έχει δημιουργήσει
σοβαρότατα προβλήματα στην εκτέλεση των εργασιών σε βάρος της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικής συντήρησης του εξοπλισμού, στην απώλεια της τεχνογνωσίας, στην αύξηση των εργολαβιών και έχει οδηγήσει σε εντατικοποίηση των εργασιών με σοβαρές πιθανότητες εκδήλωσης ατυχημάτων.
Η μη πρόσληψη εργατοτεχνικού προσωπικού δημιουργεί εκρηκτικές διαστάσεις και επιδρά ποικιλότροπα στην εύρυθμη λειτουργία των Συνεργείων σε μια κρίσιμη και καθοριστική περίοδο για την Επιχείρηση και το Ενεργειακό Κέντρο.
Η Ιεραρχία της Επιχείρησης αλλά και οι Τοπικές Διευθύνσεις οφείλουν να αντιληφθούν άμεσα το μέγεθος των προβλημάτων των ελλείψεων εργατοτεχνικού προσωπικού και να συμβάλουν στην υπέρβαση τους.
Η καλή θέληση, το φιλότιμο και η αντοχή του υπάρχοντος προσωπικού έχουν εξαντληθεί αφού προσπαθεί επί σειρά ετών σε δύσκολες και αντίξοες εργασιακές συνθήκες και πάνω από τις φυσιολογικές του δυνατότητες για να ανταποκριθεί στην εργασία του.
Η πίεση, η εντατικοποίηση της εργασίας, η μη τήρηση των κανόνων της εργατικής νομοθεσίας και των μέτρων ασφαλείας προσλαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις, δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο.
Το συνδ. κίνημα έχει επισημάνει εδώ και αρκετό καιρό το παραπάνω πρόβλημα και τις συνέπειες του για την Επιχείρηση και τους εργαζόμενους, χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να έχει καταστεί δυνατή η επίλυση του.
Μετά από τις παραπάνω πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις πρέπει να υπάρξει ένταση των προσπαθειών για διεκδίκηση, πρόσληψης εργατοτεχνικού προσωπικού.
ΚΑΛΟΥΜΕ για μία ακόμη φορά την Διοίκηση της ΔΕΗ, να αντιμετωπίσει το παραπάνω πρόβλημα, ως άμεσης προτεραιότητας ζήτημα και να προχωρήσει στην άμεση κάλυψη των κενών θέσεων στις Μονάδες με μόνιμο τεχνικό προσωπικό.
· Να συντομευτούν οι διαδικασίες πρόσληψης των ατόμων για τον ΑΗΣ και το ΛΚΜ της προκήρυξης 1/2007.
· Άμεσα νέα έγκριση για νέες προσλήψεις του απαιτούμενου εργατοτεχνικού προσωπικού σ’ όλα τα Συνεργεία της Συντήρησης και Λειτουργίας σε ΑΗΣ και ΛΚΜ στην βάση των οργανικών θέσεων.
· Προγραμματισμός έγκαιρα και κάλυψη κάθε θέσης εργασίας με κάθε αποχώρηση - συνταξιοδότηση.
Το συνδ. κίνημα θα διεκδικήσει αγωνιστικά πλέον την άμεση κάλυψη όλων των ελλείψεων στη βάση των Οργανογραμμάτων στην πρώτη γραμμή με κάθε νόμιμη ενέργεια κάθε μορφής και διάρκειας.

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Σ.Ο.Σ Δ.Ε.Η ΜΕΓ/ΛΗΣ

Η διάλυση των ορυχείων της Δ.Ε.Η στο Λ.Κ.Μ προ των πυλών ...
Αγανάκτηση, οργή και ανησυχία διακατέχει τους εργαζόμενους.

Συνάδελφοι - ισσες,
Με την ευκαιρία της πρώτης μας ανακοίνωσής, σας ευχόμαστε Χρόνια πολλά με υγεία και εκπλήρωση κάθε στόχου για την νέα χρονιά.
Όσα συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα στα ορυχεία, επιδρούν αρνητικά, στην απρόσκοπτη και ασφαλή εργασία των εργαζομένων, επηρεάζουν την παραγωγικότητα των ορυχείων και τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων. Η παντελής έλλειψη προγραμματισμού της Τοπικής Διεύθυνσης και της Ιεραρχίας της Επιχείρησης έχει ξεπεράσει τα όρια της εγκατάλειψης και έχει οδηγήσει τα ορυχεία σε κατάσταση κυριολεκτικά μπάχαλο.
Οι δρόμοι και προσβάσεις για την απρόσκοπτη, έγκαιρη και ασφαλή μεταφορά των εργαζομένων για την λειτουργία των μηχανημάτων και την επισκευή - συντήρηση τους είναι σε άθλια κατάσταση λες και βρισκόμαστε σε μέτωπα πολεμικών επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν...
Αυτοκίνητα για την μεταφορά του προσωπικού
για την λειτουργία των μηχανημάτων δεν υπάρχουν διαθέσιμα λόγω βλαβών. Υπάρχουν μέρες που υπάρχει ένα ή ακόμη και κανένα αυτοκίνητο όταν για την εύρυθμη στοιχειωδώς μεταφορά του προσωπικού χρειάζονται 8 - 10 αυτοκίνητα σε κάθε φυλακή. Μήπως η Διεύθυνση του Λ.Κ.Μ στοχεύει να μεταφέρονται... οι εργαζόμενοι ακόμη και με βοηθητικά μηχανήματα (Μπουλντόζες, τσάπες, κ.λ.π) ;
Σίγουρα δεν διδάχτηκαν τίποτα από τα πρόσφατα γεγονότα της αγωνιστικής έκρηξης του λαού και της νεολαίας, έχουν μείνει ως φαίνεται στον απόηχο των δελτίων των οκτώ ....
Πέρα από τα παραπάνω το σοβαρότερο πρόβλημα που θα προκύψει το 2009 θα είναι η θεαματική αύξηση του κόστους του λιγνίτη αφού 1,5 έως 2 εκατομμύρια τόνοι έχουν υπολογισθεί στην παραγωγή του 2008. Το πλασματικά χαμηλό κόστος παραγωγής του 2008 θα μετατραπεί σε πολύ μεγαλύτερο πραγματικό κόστος στη φετινή χρονιά.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΟΥΜΕ την απουσία λήψης ουσιαστικών μέτρων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των Ορυχείων του Λ.Κ.Μ καθώς και τις προσπάθειες περικοπής εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Το Δ.Σ του Σ.Ο.Σ Δ.Ε.Η Μεγ/λης καλεί όλα τα Σωματεία του χώρου να προχωρήσουμε άμεσα σε αγωνιστικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων.
Μπόνους και επιδόματα στα στελέχη και εξαθλίωση με περικοπές για τους εργάτες στο «βούρκο και τη λάσπη» των ορυχείων δεν θα υπάρξει.

Το Δ.Σ του Σ.Ο.Σ Δ.Ε.Η Μεγ/λης

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2009

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΗΛ. ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Ενημέρωση - Ιανουάριος 2009

* Εκτός από τους Συναδέλφους που εξέρχονται τώρα στη σύνταξη και αυτούς που δεν έχουν πάρει ακόμη ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ για κανένα άλλο που δικαιούται διαφορά ΕΦΑΠΑΞ δεν έχει βγει τουλάχιστον μέχρι τώρα ερμηνευτική οδηγία από το ΤΑΥΤΕΚΩ ή το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ.
* Από τον Ιανουάριο άρχισε η κανονική παρακράτηση του Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών για τους Συνταξιούχους χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στο τέλος του 2009 δεν θα υπάρχει και πάλι μια διαφορά φόρου, αφού υπάρχουν (2) δύο συντάξεις (ΤΑΥΤΕΚΩ και ΙΚΑ/ΕΤΑΜ).
* Από 01/02/2009 οι εργαζόμενοι θα πάρουν αύξηση 3% ενώ εκκρεμεί η διάθεση του ποσού των 25.000.000 � από τη δόση του Μισθολογίου που συμφωνήθηκε με τη ΣΣΕ 2009 για τον εξορθολογισμό των επιδομάτων.
* Πιθανά από το Μάρτιο να καταβληθεί η ενσωμάτωση της ΑΤΑ και για τους Συναδέλφους Συνταξιούχους σύμφωνα με τη ΣΣΕ 2009 και το Ν.3232/04. Δεν είναι γνωστό αν θα καταβληθεί σε 3 ή 5 δόσεις.

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας.

Επιστροφή